Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ἰω. 12, 12-19
Εἶναι ἀναγκαῖο ν’ ἀπορρίπτουμε ἀμέσως κάθε λογισμό —ἔστω κι ἂν μᾶς φαίνεται καλός— καὶ νὰ ἔχουμε καθαρὸ τὸν νοῦ μας κοντὰ στὸν Θεό.
Ἄν, παρ’ ὅλα αὐτά, ἔλθει κάποιος λογισμός, δὲν πρέπει τότε νὰ μᾶς πιάνει ταραχή, ἀλλὰ νὰ μένουμε στὴν προσευχὴ μὲ μεγάλη ἐλπίδα στὸν Θεό […] Δὲν πρέπει νὰ συγχύζεται ὁ ἀσκητής, γιατὶ οἱ ἐχθροί μας χαίρονται μὲ τὴ σύγχυσή μας […]
Γέροντας Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ, Ὁ Γέροντας Σιλουανός, σσ. 184-185.