Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ἰω. 13, 12-30
Ἡ κίνηση, ἡ συμπάθεια, ἡ ἀγάπη καὶ τὰ ὅμοια δὲν εἰσάγουν γενικῶς τὴ σχετικότητα στὸ εἶναι τοῦ Θεοῦ; […]
Ὁ Θεὸς εἶναι ὅλος ζωή, ὅλος ἀγάπη. Ὁ Θεὸς εἶναι φῶς καὶ «σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία», δηλαδὴ σκοτία πάθους, μὲ τὴν ἔννοια τῆς φθορᾶς καὶ τῆς ἀποσυνθέσεως, σκοτία ἄγνοιας ἢ κακοῦ, σκοτία […] ἀλλοιώσεων τῆς ὑπάρξεως. Ὁ Θεὸς εἶναι Θεὸς ζωντανὸς καὶ δυναμικός, ἀλλὰ τὸ δυναμικὸ τῆς θείας ζωῆς εἶναι ἀτελείωτη καὶ ἄναρχη τελειότητα ὑπάρξεως, ποὺ ἀποκλείει κάθε θεογονικὴ ἐξέλιξη.
Γέροντας Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ, Ὁ Γέροντας Σιλουανός, σσ. 200-202.