Monthly Archives: Ιουνίου 2014

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 7, 1-6   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Ὦ, ἡ κατὰ Χριστὸν ταπείνωση! Πῶς εἶναι γλυκειὰ καὶ εὐχάριστη. Βρίσκεται μόνο στοὺς ἀγγέλους καὶ τὶς ἅγιες ψυχές. Ἔμεῖς ὅμως ὀφείλουμε νὰ θεωροῦμε τοὺς ἑαυτούς μας σὰν … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 6, 16-23   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Μὲ τὸν γήινο νοῦ δὲν μποροῦμε νὰ μάθουμε οὔτε πῶς ἔγινε ὁ ἥλιος. Κι ὅταν παρακαλοῦμε τὸν Θεό: “Πές μας, πῶς ἔκαμες τὸν ἥλιο”, τότε ἀκοῦμε καθαρὰ … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 6, 1-14   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Ὅποιος ὅμως δὲν ἀγαπᾶ τοὺς ἐχθρούς, αὐτὸς δὲν θὰ μπορέσει νὰ γνωρίσει ἀληθινὰ τὸν Κύριο καὶ τὴν γλυκύτητα τοῦ ἁγίου Πνεύματος (σ. 311). » Ὅποιος δὲν ἀγαπᾶ … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 5, 12-21   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Σὺ μὲ ἔκτισες, Σὺ μὲ φώτισες μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα, Σὺ συγχωρεῖς τὰ ἁμαρτήματά μου καὶ μοῦ δίνεις τὴ χάρη νὰ κοινωνῶ τὸ τίμιο Σῶμα καὶ Αἷμα … Συνέχεια →

γιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 5, 1-11   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Ἡ θύμησή Σου θερμαίνει τὴν ψυχή μου, ποὺ τίποτε στὴν γῆ δὲν τὴν ἀναπαύει ἐκτὸς ἀπὸ Σένα. Γι’ αὐτὸ μὲ δάκρυα Σὲ ζητῶ, καὶ πάλι σὲ χάνω, … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 3, 9-31   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Ἐγὼ πάντα Σὲ πρόσβαλλα καὶ Σὲ λυποῦσα. Σὺ ὅμως, Κύριε, γιὰ τὴ μικρή μου μετάνοια μοῦ ἔδωσες νὰ γνωρίσω τὴ μεγάλη Σου ἀγάπη καὶ τὴν ἄμετρη ἀγαθότητά … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 3, 1-8   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων, αὐτὸ τὸ ξέρει ἡ ψυχή μου, μὰ δὲν μπορῶ νὰ τὸ περιγράψω. Εἶναι στὸ ἔπακρον πρᾶος καὶ ταπεινὸς καὶ ὅταν τὸν δεῖ ἡ … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Πράξ. 2, 17-29   (Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Γέροντα Σιλουανοῦ)   «Ὦ τὸ ἀσθενὲς πνεῦμα μου! Σβήνει σὰν τὸ μικρὸ κερὶ ἀπὸ τὸν ἐλαφρὸ ἄνεμο, ἐνῶ τὸ πνεῦμα τῶν ἁγίων ἔκαιγε πύρινο, σὰν τὴν ἄφλεκτη βάτο, ἀπείρακτο ἀπὸ … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Ρωμ. 2, 1-16 Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ ἁμαρτάνει χωρὶς νὰ μετανοεῖ, ἀλλὰ δὲν ἀπελπίζεται, ἐξ ἀνάγκης βάζει τὸν ἑαυτόν του κάτω ἀπ’ ὅλη τὴν κτίση καὶ δὲν τολμᾶ νὰ κατακρίνει ἢ νὰ κατηγορήσει κανέναν ἄνθρωπο. Θαυμάζει μᾶλλον τὴ φιλανθρωπία … Συνέχεια →

Ἁγιογρ. ἀνάγν.: Πράξ. 14, 19-28 Δὲν […] πρέπει ν’ ἀπελπιζόμαστε, ὅταν δὲν εἴμαστε ὅπως πρέπει νὰ εἴμαστε. Κακὸ εἶναι βέβαια, ἄνθρωπε, ποὺ ἁμάρτησες. Γιατί ὅμως ἀδικεῖς τὸν Θεὸ καὶ ἀπὸ ἄγνοιά σου Τὸν νομίζεις ἀδύνατο; Μήπως δὲν μπορεῖ νὰ σώσει … Συνέχεια →